Η προεκλαμψία, ένα υπερτασικό σύνδρομο το οποίο αναπτύσσεται κατά την κύηση, αποτελεί σημαντικό αίτιο νοσηρότητας και θνησιμότητας τόσο της μητέρας όσο και του εμβρύου. Για την πρόληψη του συνδρόμου στις εγκύους υψηλού κινδύνου χορηγείται ασπιρίνη. Ωστόσο, το σύνολο των γυναικών λαμβάνει την ίδια δόση αδιαφορώντας για τη μεγάλη ανομοιογένεια του συγκεκριμένου πληθυσμού και για τα πραγματικά επίπεδα της ασπιρίνης τα οποία επιτυγχάνονται. Παράλληλα, ενώ υπάρχει σημαντική αύξηση της συνολικής έκθεσης στην ασπιρίνη, οι επιπτώσεις-παρενέργειες της χορήγησης στο έμβρυο περιορίζονται μόνο στα περιγεννητικά συμβάματα. Υπάρχει επομένως ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον για (α) τη μελέτη των επιπέδων και της βιολογικής δραστικότητας της ασπιρίνης κατά την κύηση σε ατομικό επίπεδο, (β) την ανάδειξη των ιδιοσυστασιακών παραγόντων οι οποίοι επηρεάζουν τη φαρμακοκινητική, τον μεταβολισμό και τη δράση της ασπιρίνης, με ιδιαίτερη έμφαση στη φαρμακογενετική και (γ) τη νευροαναπτυξιακή μελέτη των απογόνων και συσχέτισή της με τα επίπεδα έκθεσης στην ασπιρίνη κατά την κύηση. Τα ερωτήματα αυτά μπορούν να διερευνηθούν με χρήση του εξοπλισμού LC-MS/MS σε συνδυασμό με τον εξοπλισμό των υπόλοιπων Μονάδων του Κέντρου Αριστείας IMPReS.